In memoriam Ton Maas

In zijn jonge jaren was Ton trouw lid van Harmonie Union. Later verdween hij een tijdje uit ons gezichtsveld maar enkele jaren keerde hij vanuit zijn woonplaats Oss toch weer op het oude nest terug. Hij nam weer zijn vertrouwde plaats in alsof hij nooit was weggeweest. Net als iedereen van ons, iemand met een geheel eigen gebruiksaanwijzing. Wanneer hij ergens geen zin in had – zoals bijvoorbeeld het verkopen van de jaarlijkse lootjes – dan was hij daartoe maar moeilijk te bewegen. Maar aan de andere kant stond hij klaar met raad en daad wanneer iets echt zijn belangstelling had. Zo heeft hij enkele jaren geleden een eerste aanzet gegeven tot het digitaliseren van ons omvangrijke muzikale archief.
 

Voor zover dat in zijn vermogen lag een trouw lid. Helaas moest hij soms verstek laten gaan wanneer zijn diabetes hem weer eens parten speelde. Dat dagelijkse ongemak belemmerde hem met regelmaat in het doen van datgene wat hij erg graag deed, het lekker tetteren op zijn trombone. Maar het was altijd een doorzetter. Problemen met zijn gebit wist hij met stug volhouden te overwinnen en al snel zat hij weer vertrouwd op de achterste rij. Het is nog niet eens zo heel lang geleden dat wij het bericht kregen dat Ton een zware hartoperatie zou moeten ondergaan. Het bleek allemaal inderdaad behoorlijk ingrijpend. Al snel werd de vraag confronterend duidelijk: ‘komt Ton hier wel doorheen en zo ja, hoe dan?’. Het antwoord kwam afgelopen week.

Vandaag, donderdag 23 mei, nemen we afscheid van een gewaardeerd lid. Trombone in de koffer, een lege stoel binnen het orkest. Het zal wennen zijn zonder zijn kenmerkende stemgeluid, zijn fanatiek meetikken met de maat, zijn prangende vragen wanneer iets niet duidelijk was en gewoon in de pauze zijn praatje pot aan de bar.

Ton bedankt voor alles wat je voor Harmonie Union hebt betekend. Wij wensen zijn familie veel sterkte met het verwerken van dit verlies.